Les U. Knight - Γιατί οι αληθινοί αναρχικοί δεν αναπαράγονται

Εμείς οι αναρχικοί έχουμε πολλούς λόγους να αποφεύγουμε την αναπαραγωγή σήμερα. Ο περιττός πολλαπλασιασμός μας τρέφει τις ίδιες τις δυνάμεις που προσπαθούμε να αντιπαλέψουμε και μας εμποδίζει να ζήσουμε όσο ελεύθερα θα μπορούσαμε.

Ο καπιταλισμός εξαρτάται από την αύξηση του πληθυσμού και του αναλώσιμου εργατικού δυναμικού. Η εργατιά αποκτά δύναμη όταν υπάρχει μεγαλύτερη ανάγκη για εργαζόμενους. Καθώς η ζήτηση για αγαθά μειώνεται και οι αγορές παύουν να αναπτύσσονται, οι οικονομικές αλλαγές που επιδιώκουμε θα επιτευχθούν πιο εύκολα. Βιώσιμα οικονομικά συστήματα θα μπορούσαν να αντικαταστήσουν τις ξεπερασμένες καταστροφικές μεθόδους όταν λιγοστέψει ο αριθμός των καταναλωτών.

Οι κοινωνικοί θεσμοί εξαρτώνται από τη δημιουργία οικογενειών. Οι εκκλησίες, τα σχολεία και οι κοινωνικές υπηρεσίες χρειάζονται νέες προμήθειες ανθρωπίνων σωμάτων για να υπάρχουν.
Οι επιχειρήσεις επικροτούν τις γεννήσεις. Σα να γιορτάζεται κάθε νέα Βορειοαμερικανική ζωή, ένα πολυθέσιο όχημα βγαίνει έτοιμο από τη γραμμή παραγωγής για να τη συντροφεύσει.
Οι αναρχικοί γενικά αντιτίθενται στην κουλτούρα της εργασίας, της παραγωγής και της κατανάλωσης. Η αναπαραγωγή αυξάνει τη συμμετοχή σε αυτούς τους θεσμούς. Οι εργαζόμενοι με παιδιά εξαρτώνται περισσότερο από τις δουλειές τους και είναι λιγότερο πιθανό να απεργήσουν. Οι αναρχικοί παίρνουν ρίσκα που οι γονείς δε μπορούν.
Το να σκεφτούμε να μην παράξουμε περισσότερους απογόνους είναι δύσκολο για τους περισσότερους από εμάς. Είναι μια ελευθερία που την προστατεύουμε με λύσσα παρότι – με εξαίρεση την κινεζική κυβέρνηση – κανένας δεν προσπαθεί να μας την αφαιρέσει. Το κατεστημένο σίγουρα δεν προσπαθεί να μας πείσει να μην αναπαραχθούμε. Οι κυβερνήσεις παραδοσιακά ήταν ναταλιστικές και συχνά επιδοτούν την αναπαραγωγή. Οι αποδιοργανωμένες μάζες είναι πιο εύκολο να ελεγχθούν απ' ότι οι μικρές ενοποιημένες ομάδες.

Αν ο καθένας μας παράγει έναν λιγότερο μαθητή για τα σχολεία, έναν λιγότερο στρατιώτη για το στρατό, έναν λιγότερο μισθωτό σκλάβο για εκμετάλλευση από τις βιομηχανίες, έναν λιγότερο καταναλωτή και ένα λιγότερο πιόνι στην παγίδα διατήρησης της κυβέρνησης, θα βοηθήσουμε στην κατάρρευση του παλιού συστήματος. Και όταν αυτό καταρρεύσει δε θα πέσει πάνω σε κανένα από τα παιδιά που επιλέξαμε να μη φέρουμε στον κόσμο.
Η αναρχία συμπεριλαμβάνει το να αναλαμβάνουμε την ευθύνη για τις ζωές μας. Η δημιουργία ενός εξαρτημένου ατόμου που χρειάζεται τη βοήθεια μιας ολόκληρης κοινότητας για να μεγαλώσει αναγκάζει τους άλλους να μοιραστούν τις ευθύνες που προκύπτουν απ' την ελεύθερη επιλογή ενός ζευγαριού. Η αναπαραγωγή, που ιδίως απαιτεί εξτρά υπηρεσίες για την αναπαραγωγή, αποφεύγει την προσωπική ευθύνη.
Οι αναρχικοί είναι αντίθετοι στην ιεραρχία και υποστηρίζουν την αλληλεπίδραση μεταξύ ίσων.

Οι σχέσεις γονέων – παιδιών είναι ιεραρχικές κι όχι συναινετικές. Τα παιδιά δεν επιλέγουν να γεννηθούν αλλά οι γονείς επιλέγουν να κάνουν παιδιά. Η δημιουργία ενός εξαρτημένου παιδιού δημιουργεί επίσης μια εξουσιαστική φιγούρα για πολλά χρόνια. Ζευγάρια που κάνουν παιδιά “από ατύχημα” δεν έχουν αναλάβει τις ευθύνες που συνεπάγεται η γονιμότητα τους.
Οι αναρχικοί και οι περιβαλλοντιστές αντιλαμβάνονται ότι η βιόσφαιρα βρίσκεται σε κίνδυνο και ότι έξι δισεκατομμύρια από εμάς είναι υπερβολικά μεγάλος αριθμός. Αναλαμβάνοντας τις προσωπικές μας ευθύνες αποφεύγουμε την αναπαραγωγή για χάρη τόσο της ανθρωπότητας όσο και της γης. Η γήινη βιόσφαιρα θα επωφεληθεί καθώς κάθε εκμετάλλευση της φύσης από τους ανθρώπους θα μειωθεί. Η ανθρώπινη κοινωνία θα επωφεληθεί από το βελτιωμένο ποσοστό γεννήσεων καθώς οι ελλείψεις σε τρόφιμα, στέγη και πόρους είναι πιθανό να μειωθούν. Τα παιδιά που υπάρχουν θα μπορούσαν να φροντιστούν καλύτερα στους περίεργους καιρούς που έρχονται αν είναι λιγότερα σε αριθμό. Με το να μην αναπαραγόμαστε θα έχουμε περισσότερο χρόνο και ενέργεια για να προωθήσουμε την κοινωνική αλλαγή.

Οι αναρχικοί δεν επιδιώκουν ούτε την ασφάλεια ούτε τη σταθερότητα καθώς κατανοούν ότι αυτές οι καταστάσεις αυταπάτης δεν είναι συμβατές με την πραγματική κοινωνική αλλαγή. Οι γονείς επιδιώκουν και την ασφάλεια και τη σταθερότητα για χάρη των παιδιών τους. Οι καλοί γονείς δε γίνονται καλοί αναρχικοί.
Όταν σκεφτόμαστε να βελτιώσουμε την πυκνότητα του πληθυσμού μας πολλοί βλέπουν το θάνατο ως το μόνο μέσο για να το πετύχουμε. Στην πραγματικότητα ο θάνατος έχει ελάχιστη επίδραση στον παγκόσμιο πληθυσμό. Ένα εκατομμύριο θάνατοι αντισταθμίζονται σε λιγότερο από μια βδομάδα. Τα υψηλά ποσοστά θανάτων προκαλούν υψηλά ποσοστά γεννήσεων.
Για πολλούς ανθρώπους το να εγκαταλείψουν τη φαντασίωση του να μεγαλώσουν παιδιά που είναι βιολογικά δικά τους μπορεί να φαίνεται μεγάλη θυσία. Όμως αν είμαστε πρόθυμοι να διακινδυνεύσουμε την κοινωνική μας θέση, τη δουλειά μας και μερικές φορές την ελευθερία μας τότε σίγουρα μπορούμε να σκεφτούμε να εγκαταλείψουμε κάτι που δεν υπάρχει ακόμα.
Κάποιοι λένε ότι χρειάζεται να γεννάμε περισσότερους αναρχικούς αλλά πόσοι από εμάς προέρχονται από αναρχικούς γονείς; Δε μπορείς να κάνεις κάποιον αναρχικό. Είναι στο χέρι του να αποφασίσει. Πιθανόν να έχουμε περισσότερη τύχη επηρεάζοντας τα παιδιά των άλλων. Σε κάθε περίπτωση αυτό θα σήμαινε ότι περιμένουμε απ' τα παιδιά μας να κάνουν αυτά που εμείς θα έπρεπε να κάνουμε με καθυστέρηση 15 – 20 χρόνων. Η αναρχία μπορεί να έρθει αυτή τη στιγμή αν το επιλέξουμε.
Το να επιλέξουμε εθελοντικά να μην προσθέσουμε έναν ακόμα άνθρωπο στους δισεκατομμύρια υπάρχοντες είναι το μεγαλύτερο δώρο που μπορούμε να κάνουμε στον πλανήτη και το ισχυρότερο πλήγμα που μπορούμε να καταφέρουμε ενάντια στη Νέα Τάξη Πραγμάτων.
Πηγή κειμένου: http://www.vhemt.org/anobreed.htm